Duizenden kilometers, honderden kinderen en zeven opgemaakte bedden
Met deze titel probeer ik de diversiteit van de afgelopen zomerperiode te beschrijven. Wat is er een hoop gebeurd. Wat heb ik veel meegemaakt en wat zijn er tal van verrijkende gebeurtenissen en ontmoetingen geweest. Ik heb op minimaal 7 verschillende bedden geslapen inclusief banken en matjes. Ik heb van Roemeense gastvrijheid genoten en ik ben moe geworden van het reizen. Ik heb in het noordoosten van Roemenië aardbeien met zure room en maïspap gegeten, in het centrum van Roemenië in de keuken schnitzels klaargemaakt voor vijftig mensen en in het zuidwesten van Roemenië paprika’s vers uit de tuin gegeten.
Ik ben wakker geworden in een tentje in de bergen op een kamp met jongvolwassenen waarvan ik er maar twee kende, en aan het kampvuur vertelt hoe de Heere mij verlost heeft en ik mijn leven aan Hem heb gegeven. Ik ben wakker gehouden door tieners toen ik wilde slapen en ben wakker gebleven om met twee onchristelijke jongeren over de Heere te spreken. Ik heb met jongens gevoetbald en met meisjes handklapspelletjes gedaan. Ik heb gehoord van een vrouw die ten tijde van het communisme tot geloof is gekomen (als kind) en naar geheime christelijke jeugdkampen ver weg in de bossen ging en ik ben bij openbare tentevangelisaties geweest.
Ik heb een andere vrouw horen danken voor de Europeanen die ten tijde van het communisme Bijbels en boeken Roemenië in smokkelden en ik heb Roemenen ontmoet die verlangen deze zelfde Bijbel naar zendingsgebied elders op de wereld te brengen. Ik heb bidstonden bezocht en gehoord en ervaren hoe de Heere duidelijk Zijn wil bekend wil maken door vasten en gebed. Ik heb jonge meiden het verlangen horen uiten om de zending in te gaan en andere vrouwen gesproken die net terug waren van het zendingsveld en geestelijk aangetast waren door de duisternis die ze daar hebben ontmoet. Ik heb tientallen kinderen vertelt over het leven en sterven van de Heere Jezus en met een oude vrouw gezongen over de hoop die zij nog steeds heeft.
Ik ben zowel ontmoedigd en bemoedigd in het werk van de Heere. De woorden van een zuster hebben mij veel geholpen en ik heb de waarheid ervan ervaren: Wees niet ontmoedigd want de HEERE onze God is met je. Ik heb geestelijke strijd ervaren en in de overwinning van de Heere Jezus gewandeld. Ik ben moe geworden en ik heb rust gehad. Ik heb eenzaamheid ervaren en genoten van gezelligheid. Ik heb een beer gezien en kleine poesjes melk gegeven. Ik heb bergwandelingen gemaakt en hooi bij elkaar geharkt.
Ik heb de aanwezigheid van de Heere ervaren en verlangt naar de afwezigheid van mijn zondige vlees. Ik heb mezelf teleurgesteld en opgezien naar Christus, Die weet ‘wat van Zijn maaksel is te verwachten’. Ik heb gezien hoe een pottenbakker in een paar minuten een prachtige vaas maakte en geloofd dat de Heere zo ook mij aan het vormen is. Ja, door dit alles heen vormt mijn Koning en Zaligmaker mij om tot Zijn eer te leven en bruikbaar te zijn voor Hem. Meer aan mezelf te sterven en Hem Zijn leven door mij heen te laten leven.
Hij is mijn enige Hoop en ik heb in niets te roemen dan in Hem alleen! Zo verlang ik door te gaan en even vol te zijn van goede werken als inspirerende personen die ik deze periode heb ontmoet.
O Lord You’re beautiful
Your face is all I seek
For when Your eyes are on your child
Your grace abounds to me
I want to take Your word and shine it all around
But help me first to live it Lord
And when I’m doing good help me to never seek a crown
For my reward is giving glory to You
O Heere wat bent U mooi
Ik zoek alleen Uw aangezicht
Want als Uw ogen op Uw kind zijn
Is Uw genade overvloedig in mij
Ik verlang ernaar om Uw Woord te nemen en overal te schijnen
Maar help mij om het eerst te leven
En als dat goed gaat help mij om nooit een kroon te zoeken
Want beloning is om U de eer te geven
Thousands of kilometres, hundreds of children and seven made beds
With this title, I am trying to describe the diversity of the past summer period. So much has happened. I have experienced so much and there have been countless enriching events and encounters. I have slept on at least seven different beds, including sofas and mats. I enjoyed Romanian hospitality and grew tired of travelling. I ate strawberries with sour cream and corn porridge in north-eastern Romania, prepared schnitzels for fifty people in a kitchen in central Romania, and ate peppers fresh from the garden in south-western Romania.
I woke up in a tent in the mountains at a camp with young adults, only two of whom I knew, and told them around the campfire how the Lord had saved me and how I had given my life to Him. I was kept awake by teenagers when I wanted to sleep, and I stayed awake to talk to two non-Christian young people about the Lord. I played football with boys and clapping games with girls. I heard from a woman who came to faith (as a child) during the communist era and went to secret Christian youth camps far away in the woods, and I attended public tent evangelisations.
I have heard another woman thank the Europeans who smuggled Bibles and books into Romania during the communist era, and I have met Romanians who long to take these same Bibles to mission fields elsewhere in the world. I have attended prayer meetings and heard and experienced how the Lord clearly wants to make His will known through fasting and prayer. I have heard young girls express their desire to go into mission work and spoken to other women who had just returned from the mission field and were spiritually affected by the darkness they encountered there. I have told dozens of children about the life and death of the Lord Jesus and sung with an old woman about the hope she still has.
I have been discouraged and encouraged in the Lord’s work. The words of a sister have helped me greatly, and I have experienced its truth: Do not be discouraged, for the Lord our God is with you. I have experienced spiritual warfare and walked in the victory of the Lord Jesus. I have grown weary and found rest. I have experienced loneliness and enjoyed fellowship. I have seen a bear and fed milk to little kittens. I have hiked in the mountains and raked hay.
I have experienced the presence of the Lord and longed for the absence of my sinful flesh. I have disappointed myself and looked up to Christ, who knows what to expect from His people. I have seen how a potter made a beautiful vase in a few minutes and believed that the Lord is shaping me in the same way. Yes, through all this, my King and Saviour is shaping me to live for His glory and to be useful to Him. To die more to myself and let Him live His life through me.
He is my only Hope, and I have nothing to boast about except Him alone! So I long to continue and be as full of good works as the inspiring people I have met during this period.
O Lord You’re beautiful
Your face is all I seek
For when Your eyes are on your child
Your grace abounds to me
I want to take Your word and shine it all around
But help me first to live it Lord
And when I’m doing good help me to never seek a crown
For my reward is giving glory to You