Lange reizen, nodige reparaties en grote Voorziening
“Weet dat je hier nu een thuis hebt!”
Deze woorden werden tegen mij gesproken toen ik na 4 dagen in Belgrado op het punt stond om terug te rijden naar mijn huis in Roemenië. De warmte, de openheid en de christelijke gastvrijheid hadden me geraakt.
Ik was op bezoek bij Nienke. Nienke was op stage in Servië vanuit haar Bijbelschool in Zweden. Het was maar 3,5 uur rijden vanaf mijn plekje in Roemenië waardoor ik had bedacht dat ik wel even langs kon gaan! Mijn trouwe Toyota Aygo die ik de naam Belator heb gegeven (Latijns voor strijder) heeft mij het hele jaar al trouw vervoerd en nog nooit problemen gegeven. Alhoewel, één van de lampen was kapot gegaan maar de dienende broeder uit de gemeente hier wilde die wel voor me vervangen. De laatste tijd hoorde ik echter veel geluid. Ik dacht dat het aan de motor lag, en misschien omdat ik de olie net had vervangen. Maar ik had er daarna al ruim 600 kilometer mee gereden en hij deed het nog steeds. Dan zal het wel meevallen, dacht ik.
En zo stak ik op een vroege ochtend de Donau over naar Servië. Ik snorde via mistige wegen en langs prachtige uitzichten over de Donau en de rotsachtige bergen naar de hoofdstad van Servië, Belgrado. Mijn auto maakte nog steeds herrie, maar ik kwam veilig aan.
Ik had bedacht dat ik graag de auto nog wilde laten controleren voordat ik naar Nederland zou rijden. Ik had dit jaar al ruim 13000 kilometer gereden en ik was wel benieuwd waar die herrie vandaan kwam. Ik hoopte dat daar nog tijd voor zou zijn als ik terug was uit Servië. En zo kwam ik aan bij Reto, een organisatie die mensen helpt met drugsproblemen om af te kicken en ze een nieuw leven te geven. Bij deze organisatie worden de mensen bezig gehouden van ‘s ochtends vroeg tot ’s avonds laat en leren ze werken. Ook beginnen ze elke dag met zingen, bidden en een overdenking en gaan ze op woensdag en zondag met elkaar naar de kerk.
Eén van de werkgelegenheden is een autogarage. Of ze mijn auto wilde controleren? Natuurlijk, we willen je graag dienen. Wat is er mis mee? Een geluid bij de motor en een tik in het wiel, zei ik.
De man zette de motor aan en kwam later bij mij terug: “Ik hoor niets ongewoons, maar wil je dat we hem wassen…?” Ik schoot in de lach, inderdaad was mijn auto erg vies. Iets van, auto wassen is mannen werk…? Of misschien gewoon luiheid…? Maar hier stond een man die mijn auto wilde wassen. “Als je dat wilt doen!” Lachte ik.
Even later kreeg ik een telefoontje. Dat hij naar de wasstraat was gereden, en dat de auto zoveel herrie maakte. Het leek wel een vliegtuig, zei hij. Ja, dat had ik ook al gehoord. Hij zou morgen de wielen controleren.
De auto hadden ze prachtig schoongemaakt. Niet alleen de buitenkant, maar beschamend genoeg ook de binnenkant. Echt schoonschoon, alle spulletjes opgestapeld en neergezet en mijn sjaal en fleecedeken netjes opgevouwen. Deze mensen zijn trouw in het kleine, dacht ik verwonderd en een beetje beschaamd.
De volgende dag ontdekte de man dat de herrie van de wiellagers vandaan kwam. Twee wiellagers waren helemaal kapot, zeg maar. Het is niet zo erg, maar hij wilde niet dat ik zo naar Nederland zou gaan rijden want het wiel zou eraf kunnen vallen..? Of ik wilde of hij de wiellagers zou vervangen? Het is een zegen voor hen om mij te dienen dus ze wilden er geen geld voor, maar of ik wel de onderdelen wilde betalen?
Ik was verwonderd en dankbaar voor de voorziening van de Heere en deze lieve broeders die zo graag dienen en trouw zijn in het kleine. Ja dat maakt indruk. En met Belator crosste ik zonder herrie weer terug naar Roemenië!Long journeys, necessary repairs and major Provision
“Know that you have a home here now!”
These words were spoken to me when, after four days in Belgrade, I was about to drive back to my home in Romania. The warmth, openness and Christian hospitality had touched me deeply.
I was visiting Nienke. Nienke was doing an internship in Serbia through her Bible school in Sweden. It was only a 3.5-hour drive from my place in Romania, so I thought I could drop by! My trusty Toyota Aygo, which I named Belator (Latin for warrior), had served me well all year and never given me any trouble. Although, one of the lights had broken, but the serving brother from the church here was willing to replace it for me.
Lately, however, I had been hearing a lot of noise. I thought it was the engine, and maybe because I had just changed the oil. But I had already driven more than 600 kilometres with it and it was still working. Then it must be nothing serious, I thought.
And so, early one morning, I crossed the Danube into Serbia. I sped along foggy roads and past beautiful views of the Danube and the rocky mountains to the capital of Serbia, Belgrade. My car was still making noise, but I arrived safely.
I had decided that I wanted to have the car checked before driving to the Netherlands. I had already driven more than 13,000 kilometres this year and I was curious to find out where the noise was coming from. I hoped there would be time for that when I got back from Serbia. And so I arrived at Reto, an organisation that helps people with drug problems to rehabilitate and gives them a new life. At this organisation, people are kept busy from early in the morning until late at night and learn to work. They also start each day with singing, praying and reflection, and on Wednesdays and Sundays they go to church together.
One of the workplaces is a car garage. If they wanted to check my car? Of course, we’d be happy to help you. What’s wrong with it? A noise from the engine and a tick in the wheel, I said.
The man started the engine and came back to me later: ‘I don’t hear anything unusual, but would you like us to wash it…?’ I burst out laughing, because my car was indeed very dirty. Something about car washing being men’s work… Or maybe just laziness… But here was a man who wanted to wash my car. ‘If you want to do that!’ I laughed.
A little later, I got a phone call. He had driven to the car wash, and the car was making so much noise. It sounded like an aeroplane, he said. Yes, I had heard that too. He would check the wheels tomorrow.
They had cleaned the car beautifully. Not only the outside, but embarrassingly enough, the inside too. Really cleanclean, all the things stacked up and put away and my scarf and fleece blanket neatly folded.These people are faithful in the little things, I thought, surprised and a little ashamed.
The next day, the man discovered that the noise was coming from the wheel bearings. Two wheel bearings were completely broken, so to speak. It’s not that bad, but he didn’t want me to drive to the Netherlands like that because the wheel could fall off… Would I like him to replace the wheel bearings? It is a blessing for them to serve me, so they didn’t want any money for it, but would I pay for the parts?
I was amazed and grateful for the Lord’s provision and these dear brothers who are so eager to serve and are faithful in small things. Yes, that makes an impression. And with Belator, I drove back to Romania without any noise!